عسل چهل گیاه به عسلی گفته میشود که در منطقه پوشش گیاهی غالبی از یک گیاه خاص وجود نداشته و ممکن است در این عسل گرده یا شهد ده گیاه تا هزار گیاه سهیم باشند. این عسل به واسطه تنوع در گرده گیاهی اصطلاحا به مادر عسل ها در خواص معروف است و غالب عسل های چندگیاه در ایران عسل های بهاره هستند.
مهم ترین خواص عسل چهل گیاه:
تقویت عمومی بدن، ضد میگرن و دردهای مفصلی، محرک اشتها، ضد پوکی استخوان، تقویت اعصاب و دستگاه گوارش، تقویت قوای دفاعی بدن، درمان بیماری معده (زخم اثناعشر، رفلکس معده و …)
عسل های دشت و کوهپایه مثل عسل چهل گیاه دارای مواد معدنی و مینرال بالایی هستند که اهم آنها شامل کلسیم، فسفر منگنز، روی و آهن می باشد. در نتیجه این عسل ها برای بیماریهایی مثل پوکی استخوان کمر درد پا درد و رماتیسم بسیار مفیدند.
یکی از خواص عمومی تمام عسل ها بخصوص عسل های دشت و کوهپایه تقویت سیستم گوارش بدن و معده است. عسل چهل گیاه برای بیماریهایی نظیر زخم اثنی عشر، زخم معده، رفلکس معده و ترش کردن های مکرر در افراد بسیار مفید است.
عسل چهل گیاه با طعم سبک و دشتی خود و کمک به ترشح هورمون های اشتها بخصوص در کودکان می تواند کمک بسیار خوبی باشد برای مادرانی که نگران کم اشتهایی و سوء تغذیه کودکان خود هستند.
یکی از خواص عمومی تمام عسل ها تقویت سیستم ایمنی بدن و ساخت گلبول سفید می باشد که عسل چهل گیاه هم در تقویت سیستم ایمنی بدن نقش خوبی را ایفا می کند.
به این عسل چند گل یا چهل گیاه گفته می شود و این به این دلیل است که زنبور عسل از گرده ی گل و شهد گل گیاهان مختلفی برای تولید این عسل استفاده کرده است. و به هیچ عنوان تعداد معین و مشخص قبل شمارشی وجود ندارد و شاید بین ده تا پنجاه نوع گیاه در این عسل سهیم باشند.
رنگ این عسل بسته به پوشش گیاهی و منطقه از زرد شفاف وطلایی تا قرمز رو به تیره است.
تولید عسل چندگیاه در مناطق مختلفی در ایران انجام می شود و یکی از پرتولید ترین عسل های ایران است و طبق گزارشات بیشترین میزان تولید عسل چند گل یا چهل گیاه مربوط به استان آذربایجان شرقی و استان های همدان، مرکزی و اصفهان است. عسل چندگیاه در مناطق، شهرها و استان های دیگر هم تولید می شود و مختص به استان های نامبرده نیست. و هر منطقه ای که دارای پوشش گیاهی غالب یا تک گیاه نباشد مستعد عسل چند گیاه است.
زمان برداشت عسل چهل گیاه از اوایل اردیبهشت ماه آغاز می شود و تا پایان تابستان اداه دارد.
روش های مختلفی برای مصرف عسل وجود دارد که بهترین آنها برای تاثیرگذاری و جذب کامل و بهتر و سریع تر این دو روش ساده هستند؛
روش اول : یک قاشق غذاخوری عسل طبیعی را در مقداری آب با دمای معمول حل کرده ( توجه کنید که عسل با آب خنک یا خیلی سرد حل نمیشود ) و کمی آبلیموی تازه و یکی از عرقیات مفرح( گلاب ، بیدمشک و بهارنارنج ) نظیر گلاب را به آن اضافه کرده و میل کنید
روش ساده دوم مصرف عسل مکیدن با لیسیدن ساده یک قاشق غذاخوری عسل طبیعی بصورت تدریجی است چرا که فضای دهان بعلاوه مویرگ های زیر زبان یکی از بهترین و سریعترین ورودی های ریز مغذی ها در بدن هستند و جذب کاملی صورت خواهد گرفت.
عسل طبیعی هیچ منع مصرف خاص و خطرناکی ندارد و برای همگان قابل استفاده بوده و مزایای بیشمار آن ضامن سلامت و طول عمر و کیفیت بالای زندگی خواهد بود ولی در این میان باید به یک نکته دقت کرد:
یک منع مصرف عمومی و مشخص برای کودکان زیر دو سال وجود دارد .دلیل این توصیه پزشکی وجود اسپور “باکتری کلستریدیوم بوتولینوم” در بعضی عسل ها است. دستگاه گوارش کودکان تا سن دو سالگی به طور کامل توسعه نیافته و به اندازه کافی اسیدی برای کشتن اسپورهایی که با مصرف عسل طبیعی وارد دستگاه گوارش می شوند ندارند.
از این رو این اسپورها در روده کودک رشد می کنند و باعث تولید سمی می شوند که سبب مسمومیت غذایی در نوزادان به نام بوتولیسم نوزاد می شود. البته اسپور این باکتری در موارد کمی از عسل ها مشاهده شده است و یک نوع مسمومیت غذایی نادر است.
جهت سفارش محصول باید مراحل زیر را طی کنید:
خوب بود
بسیار مفید بود ، استفاده کردیم.
عالیه