گیاه قنقال که از خانواده گیاه شفابخش کاسنی است و نام های معروف دیگر آن شکر تیار، خارشکر،و شکر تیغال است و یک آنتی بیوتیک و چرک خشک کن فوق العاده قوی و بدون عوارض است که متاسفانه نسبت به آن در جامعه پزشکی و درمانی امروز غفلت شده است. این گیاه برای زنبور عسل جذابیت زیادی داشته و عسل بسیار باکیفیت و خواص متنوعی دارد.
مهمترین خواص عسل قنقال:
نرم کننده و بهبود خشونت سینه، درمان سرفه، کنترل و بهبود اسپاسم، آنتی بیوتیک و ضدعفونی کننده موضعی (گلو و حنجره)، دارای خاصیت شیرافزا.
عسل قنقال خاصیت نوتروپیک (Nootropic) داشته و اثر قوی، موثر و مثبتی بر حافظه و قدرت یادگیری و خلاقیت دارد . نوتروپیک ها مکمل های طبیعی یا دارو هایی هستند که تأثیر مثبتی بر عملکرد مغز افراد سالم دارند . حتی در افرادی که عملکرد مغزشان دچار مشکل شده است مثل کسانی که آلزایمر گرفته اند ممکن است بهبود های قابل توجهی را ایجاد کنند .
بسیاری از نوتروپیک ها نظیر عسل قنقال، روغن ماهی، رزوراترول، کافئین و استیل L-کارنیتین می توانند حافظه ، انگیزه ، خلاقیت ، هوشیاری و عملکرد شناختی عمومی را تقویت کنند . نوتروپیک ها میتوانند باعث ایجاد کاهش سن در عملکرد مغز شوند . این بدان معنی است که کاهشی که در اثر افزایش سن در مغز و عملکرد های آن ایجاد می شود مثل کاهش حافظه را بهبود می بخشد و مغز را جوان تر از بدن نگه می دارد .
به واسطه اثرات آنتی اکسیدانتی تری هالوز ، عسل قنقال می تواند به عنوان یک ضد سرطان هم کاربرد داشته باشد.
عسل قنقال تاثیر قوی و شگرفی روی عفونت های گلو، حنجره و سینه دارد و به واسطه خاصیت آنتی بیوتیکی و ضدعفونی کنندگی خوب خود، به عنوان یک ضدعفونی کننده سینه، نرم کننده سینه و بهبود خشونت سینه بسیار موثر است.
نام اصلی آن شکر تیغال و نام های محلی آن شکروک، خارشکر،خارتوپی، تیغ قندک، شکرتیار،شکرکه و قنقال است.
گیاهانی چندساله، اغلب بر ساقه، در قاعده پوشیده با بقایای برگهای سال قبل، ساقه ها به ارتفاع ۲0 تا ۸0 سانتی متر با کرک های تار عنکبوتی – نمدی فشرده سفید، برگهائی به رنگ سبز تیره و طول 20 سانتی متر، بیضوی و در حاشیه دندانه دار و خاردار، گل ها به صورت کاپیتول کروی نسبتا بزرگ و اکثرا در راس ساقه و شاخه های جانبی و به رنگ های آبی و بنفش قرار دارند.
بر اثر فعالیت حشره ای از خانواده سرخرطومی ها بر روی این گیاه نوعی ماده شیرین با نام مان شکرتیغال تولید می شود که در طب سنتی کاربرد دارد. حشره مولد مان Irinus sp – با داشتن یک نسل در سال، زندگی و فعالیت خود را بر روی برگهای جوان گیاه میزبان از فروردین شروع و چرخه آن تا مهر کامل می گردد. در واقع مان شکر تیغال حاصل فعالیت تغذیه ای – ترشحی لاروهای سنین مختلف بوده که با تغذیه از بافتهای گیاه میزبان، مواد گیاهی را گرفته و پس از صرف مقداری از آن جهت رفع فعالیت های متابولیسمی، مازاد آن همراه با ترشحات غدد بزاقی به صورت مان (پیله) ظاهر می گردد. مشاهدات نشان داده است که حشره مولد مان روی کلیه گونه های شکرتیغال فعالیت دارد اما تنها در چهار گونه قادر به تولید مان می باشد و تولید شکر تیغال در بسیاری از مناطق قابل توجه نبوده و جمع آوری آن مقرون به صرفه نیست.
جنس شکرتیغال Echinops در ایران قریب به ۷۰ گونه گیاه علفی چندساله و خار دار دارد که معمولا انحصاری ایرانند و در مناطق رویشی خزری، ایرانی تورانی، زاگرس و خلیج فارس عمانی گسترش بسیار وسیع دارد.
گیاه شهد زا و گرده زا با جذابیت متوسط تا خیلی خوب. جذابیت بیشتر شهد نسبت به گرده گزارش شده است. در بسیاری از سال ها یکی از منابع اصلی تامین شهد در مراتع نیمه خشک کشور می باشند. شهد تولیدی هر گل بسیار زیاد بوده که در دماهای بالا افزایش می یابد. گاهی بر روی هر گل آذین تا چندین زنبورعسل به صورت همزمان در حال جمع آوری شهد و گرده می باشد. جمع آوری گرده بیشتر در صبح صورت می گیرد و در ساعات گرم روز جمع آوری شهد غالب می شود. در یک بررسی که به لحاظ ترکیب شیمیایی شهد شکرتیغال صورت گرفته است مشخص شده که قند مونوساکارید فروکتوز قند غالب شهد می باشد. پتانسیل تولید عسل برای یک هکتار شکرتیغال بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ کیلوگرم تخمین زده شده است که البته این منوط به کشت متراکم گیاه است و در مراتع کشور معمولا این گیاه با تراکم کم رویش دارد. انجام بررسی های علمی در ارتباط با گونه های ارزشمند شکرتیغال در زنبورداری و تعیین میزان جذابیت این گونه ها ضروری است. با توجه به تنوع گونه ای بالای این جنس در کشور و مقاومت خوب آن به شرایط اقلیمی کشور به عنوان یک گیاه مولد شهد جهت کشت و بذرپاشی در مرتع توصیه می شود.
روش های مختلفی برای مصرف عسل وجود دارد که بهترین آنها برای تاثیرگذاری و جذب کامل و بهتر و سریع تر این دو روش ساده هستند؛
روش اول : یک قاشق غذاخوری عسل طبیعی را در مقداری آب با دمای معمول حل کرده ( توجه کنید که عسل با آب خنک یا خیلی سرد حل نمیشود ) و کمی آبلیموی تازه و یکی از عرقیات مفرح( گلاب ، بیدمشک و بهارنارنج ) نظیر گلاب را به آن اضافه کرده و میل کنید
روش ساده دوم مصرف عسل مکیدن با لیسیدن ساده یک قاشق غذاخوری عسل طبیعی بصورت تدریجی است چرا که فضای دهان بعلاوه مویرگ های زیر زبان یکی از بهترین و سریعترین ورودی های ریز مغذی ها در بدن هستند و جذب کاملی صورت خواهد گرفت.
عسل طبیعی هیچ منع مصرف خاص و خطرناکی ندارد و برای همگان قابل استفاده بوده و مزایای بیشمار آن ضامن سلامت و طول عمر و کیفیت بالای زندگی خواهد بود ولی در این میان باید به چند نکته دقت کرد.
یک منع مصرف عمومی و مشخص برای کودکان زیر دو سال وجود دارد .دلیل این توصیه پزشکی وجود اسپور “باکتری کلستریدیوم بوتولینوم” در بعضی عسل ها است. دستگاه گوارش کودکان تا سن دو سالگی به طور کامل توسعه نیافته و به اندازه کافی اسیدی برای کشتن اسپورهایی که با مصرف عسل طبیعی وارد دستگاه گوارش می شوند ندارند. از این رو این اسپورها در روده کودک رشد می کنند و باعث تولید سمی می شوند که سبب مسمومیت غذایی در نوزادان به نام بوتولیسم نوزاد می شود. البته اسپور این باکتری در موارد کمی از عسل ها مشاهده شده است و یک نوع مسمومیت غذایی نادر است.
جهت سفارش محصول باید مراحل زیر را طی کنید:
